Zondag 6 juni was het zover, de dag waar de meesten onder ons naar uit keken. We zouden gaan touwtrekken bij TTV VIOS BISON in Beltrum Nederland. Dit is een internationaal toernooi waar normaal wel enkele ploegen heen komen. We hadden ook nog de keus voor Zwitserland, waar we in het zelfde weekend gratis zouden kunnen vertoeven. Maar bij Bison was er een klasse met jeugd tot 20 jaar. Aangezien er dit jaar nogal wat jeugd weggevallen is die nu 19 jaar is was het dus een ideale klasse voor hen.
We zouden hier heen gaan met 1 zeer goede ploeg. Dit was al goed op tijd afgesproken en ongeveer 2 weken van te voren begonnen we al met de ploeg samen te stellen. Maar omdat niet iedereen direct zeker wist of hij mee kon, wisten we slechts een paar dagen van te voren wat er net in de ploeg zou staan. Het plan was om Niels, Tom, Joep, Filip, Steven en Klaas op te stellen, met dan Johni of Toon als reserve al naar gelang het gewicht. Zo zouden we een ploegje zijn dat mooi op gewicht zou staan.
Maar de vrijdag voor de wedstrijd bleek er op de training nogal veel interesse te zijn voor ook mee te gaan naar Bison. Na even geteld te hebben besloten we dan maar om 2 ploegen op te stellen. Dus zo gezegd zo gedaan en zondag morgen stonden we om kwart voor 8 paraat. Nu ja niet iedereen, blijkbaar was Toon verslapen en dacht Wouter dat we pas om half 9 vertrokken. Na Toon uit zijn bed gebeld te hebben zijn we hem maar gaan halen. Wouter zou ook zo komen zei hij. Maar eer iedereen er was, was het al half 9 gepasseerd.
We zouden al niet te lang meer mogen treuzelen, want we moesten toch ongeveer 2.5uur rijden. De chauffeurs waren Niels, Filip, Joep en Kurt. Omdat Niels vergeten was Kurt te verwittigen dat hij moest rijden, wist hij de weg niet. Maar geen probleem, want de rest had een GPS bij. We zouden langs Eindhoven rijden, want Jan had ons al verwittigd dat de autostrade in Utrecht afgesloten was. We vertrokken en alles ging goed tot we in Eindhoven kwamen. Daar stond een bord navigatie uit, maar aangezien we niet wisten welke richting we uit moesten, lieten we de navigatie toch maar opstaan. Geen goed idee blijkbaar want de GPS was de hele tijd aan het herberekenen en uiteindelijk kwamen we terug op de zelfde autostrade van waar we kwamen. Dan maar rechtsomkeer en nog eens proberen. Toen stuurde de gps ons ineens los door Eindhoven heen. Op zich geen echt probleem, alleen duurde dat iets langer. Maar verder gelukkig geen problemen meer.
Eens ginder aangekomen gingen we ons aanmelden bij het secretariaat. Zodra dat gebeurt was gingen we maar dadelijk wegen, want sommigen hadden nog niet gegeten en aangezien het ondertussen al 11 uur voorbij was, hadden die best wel honger. Eerst eens proefwegen, we plaatsen de ploeg die ik in gedachten had op de weegschaal en blijkbaar wogen we ineens 20kg te weinig. Maar gelukkig hadden we nu meer volk bij en dus hadden we Jimmy met Klaas gewisseld, Toon zou dan ankeren bij de andere ploeg. Alleen hadden we nu het probleem dat we net 2 kg te veel wogen. Nadat iedereen vlug nog eens naar het wc was geweest, zaten we net op het gewicht, namelijk 460kg.De andere ploeg, die uit Toon, Loes, Klaas, Joche, Bart, Wouter en Nick bestond, was ondertussen ook gewogen en ze woog 20 kg te weinig. . Maar ze kregen Ben er niet bij in gewisseld, omdat ze dan te veel wogen. Maar omdat Ben nogal goed uit was geweest en dus nog een beetje met heel veel koppijn zat, vond hij het niet erg om niet mee te doen. Ben zou dan wel coachen.
Nu dat we gewogen hadden, konden we gaan eten, want we moesten toch nog wachten tot 13uur. We hadden maar snel een plaatsje gezocht in de schaduw waar de 30graden een beetje beter uit te houden was. Toen we nog aan het wachten waren, konden we zien hoe Mertensmannen, ook een Belgische ploeg 3de trok in de 600kg klasse voor de heren. Dus een welverdiende proficiat mannen.
Toen het 13 uur was en we allemaal ons uniform aan hadden, konden de wedstrijden beginnen. Er waren 13 ploegen, dus werden er 2 reeksen gemaakt. Toen we de poule indeling kregen, bleek dat ploeg 1 de zwaarste poule zou hebben, daarmee niet gezegd dat de 2de ploeg een gemakkelijke poule zou hebben, integendeel. De eerste ploeg zou 5 wedstrijden moeten trekken en de 2de ploeg 6 wedstrijden. De eerste wedstrijd voor de 1ste ploeg was tegen Elshof. Deze ploeg klonk ons bekend in de oren, omdat we er ooit al wel eens tegen getrokken hadden. We waren zeer geconcentreerd en vastberaden om er van te winnen. Na een bliksemstart, ging het touw direct in ons voordeel, er werd niet getwijfeld of gehaperd, maar direct vol gas achteruit en de nul was al van het bord. Ook de 2de trek begon dadelijk in ons voordeel, zij het met een iets minder snelle start. Maar eens we vertrokken waren, waren we gewoon niet meer te stoppen en de eerste 3 punten waren al binnen.
Zodra we van het veld kwamen, hebben we gesupporterd voor onze 2de ploeg die we net gelijk zagen trekken tegen Eibergen 2. Maar veel tijd hadden we niet, want het was weeral de beurt aan ons. De 2de wedstrijd was tegen Bison 2, ook hier zouden we zorgen voor een zeer snelle start, zodat het direct in ons voordeel zou uitdraaien. En we hebben deze geloften niet gebroken hoor, want we vlogen er direct goed in en het duurde dus ook niet lang voor het touw aan onze kant lag. Ook de 2de trek was bliksemsnel gestart, dus ook nu duurde het niet lang voor het fluitje in ons voordeel klonk. Ook nu konden we de andere ploeg net zien trekken, maar helaas verloren ze hier.
De 3de wedstrijd was tegen Okia 1, hier lag de tegenstand merkbaar hoger dan bij de andere ploegen, zo hoog dat ze ons zelfs even stil kregen gezet, maar een forse klap verhielp dit probleem en eigenlijk vormde geen van beide trekken echt een probleem, dus de punten waren weeral vlot verdiend. De 4de trek was tegen bekveld, hier werd ook weer fors gestart en mooi doorgeduwd, waardoor ook hier de puntjes binnenrolden. Maar na deze trek werd duidelijk dat Tom en Joep het een beetje moeilijk begonnen te krijgen. Dus ze moesten zich maar wat rustig houden, want we zouden hem nog hard nodig hebben in de kruisfinales. De laatste wedstrijd van de voorrondes was tegen Eibergen 1. Nu Tom zich een beetje rustiger hield, ging het een beetje moeizamer. Maar onze klappen kwamen er mooi door en zelfs toen ik dacht dat we gewonnen waren bij een verkeerd fluitsignaal, konden ze niets terug pakken. Dus ook hier rolde de puntjes weer binnen.
Helaas ging het bij de andere ploeg niet zo vlot. Zij verloren de ene na de andere wedstrijd. Maar men mag niet vergeten dat het een nog jonge ploeg is, met enkele personen die nog niet, of praktisch niet getraind hebben. Hier komt dan ook nog eens bij dat ze met een gewichtsachterstand van 20 kg stonden. Maar je moet niet altijd winnen om mooi te trekken. Ik ben er van overtuigd dat ze veel ervaring op hebben gedaan en er zaten zeker mooie partijen tussen. Gelukkig hebben ze nog een puntje kunnen pakken, waardoor ze toch op een mooie 10de plaats eindigde van de 13 ploegen. Geloof me mannen jullie hebben dat goed gedaan, meer als u best kan je niet doen.
Dus een feilloze voorronde levert de eerste ploeg de eerste plaats op in onze reeks. Maar dan hebben we nog niet naar de andere reeks gekeken. In de andere reeks zat namelijk het ijzersterke Bison 1, dat ook volledig ongeslagen uit de voorrondes komt. Op de 2de plaats in onze reeks stond Okia 1 geplaatst en in de andere reeks stond daar Hagmöll. Dus aangezien er kruisfinales kwamen, moesten wij tegen de 2de van de andere reeks, namelijk Hagmöll. Eerst zouden de heren hun finales trekken, zodat wij even tijd hadden om te rusten en om af te koelen, het was namelijk nog steeds 30graden. Maar plots moesten we toch opstellen.
Nu moesten we gewoonweg alles geven, het ging hier voor een finaleplaats. Dus er werd weer snel gestart, mooi doorgeduwd en dus ook gewonnen. Het is natuurlijk een kruisfinale, dus dit ging niet zonder tegenstand, maar er is geen probleem geweest om het touw in ons voordeel te trekken. Ook de 2de trek werd gewonnen, al was het ditmaal met een nog betere start en ook vlotter afgewerkt. De finaleplaats was dus binnen.
Nu hadden we al een 2de plaats, een 1ste plaats konden we nog krijgen. Maar dit ging zwaar worden, want we hadden Bison al een beetje gevolgd en ze hadden alle wedstrijden relatief vlot gewonnen. Eerst volgde nog de halve finale waarin Hagmöll het tegen Okia 1 moest opnemen. Dit was een zeer zware wedstrijd waarin uiteindelijk Okia de derde plaats behaalde. Na dit was het aan ons, we moesten en zouden winnen. De start was hier zeer goed, de druk lag zeer hoog, maar de klappen kwamen er moeilijk of niet door, waardoor Bison stilaan terrein vorderde. Dit terrein werd ons stilaan fataal, want het fluitsignaal klonk in het voordeel van Bison. Na even gerecupereerd te hebben en terug volledig opgepept te zijn, zouden we het dan maar in 3trekken proberen. De start was weer zeer goed, maar Bison begon weer stilaan terrein te winnen, ook al konden we wel halve of hele meters terugpakken door een klap, de druk en kracht was aan de andere kant gewoon hoger. We konden dus ook niet vermijden dat Bison won. Maar dit is echt geen oneervol verlies, als je zag wat Bison tegen de andere ploegen deed. Maar iedereen was zeer tevreden met deze plaats, want ik denk niet dat iemand dit verwacht had.
Nu konden we even uitpuffen en een beetje wassen. We hebben nog op ons gemak een cola genuttigd, waarna we rustig terug naar huis konden rijden. Nu zou Joep eerst rijden, omdat ik daarstraks even verkeerd was gereden. Alles ging weer mooi vlot, tot het plots begon te regenen. Eerst was dit maar een beetje gedruppel, maar later had onze lieve heer de kranen zo ver open gezet dat de ruitenwissers niet meer konden volgen. Dat was even tegen 60km/u over de autostrade. Gelukkig geen incidenten. Even later was het gelukkig terug over en konden we weer rustig verloren rijden in Eindhoven. Joep wist het niet meer, dus moest ik het maar overnemen. Ik vond terug de weg richting Antwerpen, maar omdat ik 1 afslag gemist had, kwamen we dus weer in het midden van de stad terecht. Nu zei Kurt dat hij het wel wist, dus reed hij maar eerst. En diegene die dus geen gps bij had reed recht naar huis. Nu weten we dus waar dat ding goed voor is: voor te stoefen dat ge er ene hebt en nog verloren te rijden. Maar gelukkig kwamen we nog thuis en naar goede gewoonte sloten we deze succesvolle dag af met een frietje uit de frituur. Moe en voldaan keerde iedereen weer naar huis.
Vandaag zijn er zeker mooie wedstrijden getrokken voor beide ploegen. Ik denk niet dat de prestaties veel beter zouden kunnen. Iedereen heeft zijn best gedaan en meer kan je nu eenmaal niet doen.
Niels
- tussenstand competitie antwerpen - Fotoalbum (extern)