Al enkele jaren organiseren NTB Noord en NTB West enkele van hun competitiedagen tezamen. Ploegen uit West behalen daar punten voor competitie West en ploegen uit Noord voor hun eigen competitie. Door deze op een centrale plek samen te voegen heb je die dagen een stuk meer ploegen en wedstrijdroutine. We vonden de tijd rijp om daar met Berketrekkers ook eens te gaan snoepen van het indoor touwtrekken op wereldniveau. Joeri Janssens (TTV Vandakker), van wie we weten dat hij ook erg van indoor houd, werd gevraagd de ploeg te versterken. Zo, hop, 208 km richting Emmeloord.
Doordat de regels van West en Noord al wat in elkaar geplooid zijn om ze aan elkaar af te stellen en, omdat dze eigenlijk geen extreem lichte ploegen hebben, was het mij niet duidelijk onder welke vorm wij zouden kunnen trekken. Ik dacht met 9 te trekken maar dan zouden we met onze 630 kg wel erg licht uit vallen tegen de 680 en 720 ploegen. De Hoofdscheidsrechter had echter doorgekregen dat wij een jeugdploeg waren en vond het verstandig dat we dat, ondanks de toch al flinke baardgroei van Joeri, zo zouden houden. Dit betekende dat we acht tegen zes zouden trekken. Hoewel ik eerst bedenkingen had bleek het achteraf een verstandige beslissing. Op zich waren we dan met 550 kg tegen zestallen aan het trekken en dat is analoog met het reglement van West Vlaanderen dat wij ook bij ons indoor toernooi hanteren.
We hadden een poule met nogal wat toppers in begin, openen tegen Deinum/Britsum, dan Lagerwije en dan Heidenskip. Je zou voor minder moedeloos worden. Toch konden we ondanks verlies mooie wedstrijden trekken, het moest vandaag toch zeker wel eens lukken. Bij Bartlehiem kwam er voor het eerst een sprankeltje hoop ... dat door Horsman weer vakkundig de kop werd ingedrukt. Maar de zesde trek konden we onze eerste punten pakken tegen Watermannen. In de zevende trek kwamen we tegen de dames van Monnickendam, waar ik na een moeizaam gewonnen eerste trek een stommiteit deed om er bij ons iemand extra uit te laten. Overmoed word direct bestraft en eigenlijk was het amper nog een wedstrijd. Een cadeautje waar ook zij waarschijnlijk niet gelukkig van worden.
We konden ons tegen Bakkeveen wel goed herpakken. Ondanks dat we hier onze meest ervaren trekker uit lieten konden we deze wedstrijd winnen. Heicoppers had als erg zware ploeg (720+) na 8 trekken al wat geleden, omdat ik schrik van de kilo's had liet ik een lichtere uit, maar zij kozen om tegen ons met de lichtere (conditioneel betere) jongens te trekken. Dat had tot resultaat dat we in deze wedstrijd iets te veel macht hadden en vrij snel wonnen. In de 10de trek trokken we tegen Monnickendam en konden we het hen verrassend toch wel moeilijk maken. Ze zijn te sterk voor ons, maar het was wel een wedstrijd. In de elfde trek Groene Oase Combi ... simpel niks aan te doen. Samen met Horsman was dit de wedstrijd die het snelste verloren werd.
Twaalfde trek was tegen de jeugd van Wybrie, volgens mij een combinatie van verschillende Friese ploegen waaronder ook 'it Heidenskip. Die jongens hadden met ons na het internationale toernooi van Lagerwije nog een rekening open staan en ik had het gevoel dat ze er voor 200 % voor gingen. er was niet veel aan te doen. De vermoeidheid sloeg ook enorm toe. Conditioneel zit onze ploeg wel in orde, maar door de techniek nog niet helemaal te beheersen en door nog niet goed samen te werken verlies je veel energie. Toen voor de laatste wedstrijd onze zwaarste trekker nog de huid van zijn kleine teen had getrokken was het over en uit en werd de laatste trek tegen West-Friesland mooi, maar eigenlijk vooral met een gevoel van 'eindelijk', afgewerkt. Weerstand bieden was er amper nog bij ... winnen al helemaal niet.
Na een welverdiend frietje keerde we terug om tegen twee uur in Merksplas te arriveren. Niels en Tom vertrokken nog naar de Freeze Party van Mertensmannen ... waar is de tijd dat ik dat ook nog zou zien zitten. Mij leek het vooruitzicht van een voorverwarmd bed zeker zo aangenaam.