Bart en Kurt hebben op een hip en een flip een teerfeest ineen kunnen boksen, waarvoor dank! De busschauffeur van dienst wist welk vlees hij in de kuip had (gezonde Merksplasse biefstukskes, een koteletje uit Kasterlee, een fazantenfiletke uit Rijkevorsel, twee kalkoenlapkes uit Oostmalle en meer van dat exotisch gevogelte) en hij haalde zijn bakken bier uit de koffer. Eerste werk: een pintje naar de maag sturen met de boodschap dat er meer volgen! Dan een pintje naar beneden voor de gezelligheid. Vervolgens eentje om te kijken waar die eerste gebleven is, en nog eentje om de weg te vragen. Daarna nog een pintje, omdat de tweede niet goed kan kaarten, en nog een pintje om zeker te zijn dat de boodschap van de eerste goed overkomt. Nee wacht, ik overdrijf! Xcuseer!
In ieder geval, de bakken hebben het goed uitgehouden tot aan de Colmar in god-weet-waar (nul op tien voor aardrijkskunde, maar een tien op tien voor rijmen!). Daar zijn we, zonder in schand te vallen, aan onze tafel geraakt en mochten we kennismaken met onze ober van de avond. Vriendelijke jongen. En zéér geduldig!
En wat mag het zijn voor meneer?
- De entrekoot, alstu.
En hoe mag die gebakken zijn?
- euh… ja!
Nee nee ( na eens goed terug in te ademen), hoe hard? Bleu, saignant, au point…?
- euh… (wat ook correct Frans is…)
*Opgetrokken wenkbrouw*
- Shit maat… Buurman, wat hebt gij gepakt? Ah, doe mij dat dan ook maar…
En de saus, meneer?
- Is dat een strikvraag?
Zo ziet u maar, beste ouders, uitgaan kà n ook educatief zijn! (Om de integriteit en waardigheid van het slachtoffer te behouden, zullen we hem J. Draeyers noemen. Ah shit nee, da’s te duidelijk. Maak er maar Jan D. van! Ziezo, véél anoniemer).
Enfin, na een tijdje wachten, welkom onderbroken door aperitief en het voorgerechtenbuffet, kwam de hoofdschotel eraan! Zéér lekker, schuurt de keel en vult de maag! En degeen die nog niet genoeg hadden, konden hun hartje ophalen aan het nagerechtenbuffet.
Hup terug de bus in en de baan op! De bakken bier gaan nog steeds mee, blijkbaar vinden de pintjes zonder hulp de weg. Niet zoals onze buschauffeur, die even Bart z’n GPS-kwaliteiten nodig heeft in Dendermonde of iets wat er voor moet doorgaan. Maar, al snel vonden we de zaal! Zaal Half Af! Een ronkende naam, voor een bruisende nachtclub! De locatie van een beursfuif van het plaatselijke KLJ gewest kon niet beter gekozen zijn.
Zoals het chique volk langs de hoofdingang naar binnen, uiteraard! Even voorbij de plaatselijke dorpsidioot manoeuvreren en vervolgens naar de main party area afzakken. Even kijken of we wel juist zitten? Check! Even onderhandelen voor een groepskorting? Done! Efkes den Bart uitlachen omdat er 2 man en ne paardekop op de fuif is? Dubbelcheck! Er het beste van maken en den Bart een hart onder de riem steken omdat hij het ook niet kon weten en de organisatie van het teerfeest eigenlijk vlekkeloos verliep? Streepje!
Actie dan! Hoewel het in ’t begin moeilijk in gang was te krijgen, waren er uiteindelijk toch een paar aan’t dansen. Persoonlijk zag ik eruit als een spastische gepensioneerde ninja met een verschoven wervelkolom, maar hey! We zaten in Oost-Vlaanderen, wie kan er me wat maken? Enkele indrukken: de Johan z’n spectaculaire dansmoves, de Maarten zijn kennis van ons Vlaams muzikaal cultureel erfgoed, het swingtalent van Wim, en een kleine indruk in m’n linkeroog. Maar geen paniek, J. Van Mirlo, ik heb mn dieptezicht reeds gedeeltelijk terug!
Maar ik was niet het enige dat geslagen werd! Het teerfeest vond ik namelijk ook zeer geslaagd! Chapeau aan de mannen die dat hebben willen regelen, en de stilstaanden hadden ongelijk!