Zaterdag 20 augustus. De eerste dag van het internationale tornooi van Heure was daar. Heure organiseerde dit ter gelegenheid va hun 50 jarig bestaan. Na ruim 2,5 uur in de auto te hebben gezeten en de plaatselijke flora van heel dichtbij te hebben bewonderd kwamen we aan op onze bestemming.
We hadden nog een kwartiertje over om te gaan wegen dus hebben we dat maar eerst gedaan. Niet dat het veel problemen zou geven. Door het wegvallen van enkele van onze leden konden we de ploeg voor de 600 maar tot de 588 bouwen. Zwaarder ging niet met het volk wat we voorhanden hadden. Dan was het de beurt aan de 640 om te wegen. De Jens ging uit de ploeg en Jan L. kwam in de ploeg. Hierdoor ging het gewicht van 588 naar 632. Nog wel een beetje te weinig maar aanvaardbaar voor de 640.
De 600 was 1 poule. Eens we de poule-indeling te zien kregen wisten we al dat het zeer moeilijk ging zijn om punten te pakken. We begonnen tegen Veenseboys. Hier bleek al meteen dat het machtsverschil tussen 8 heren en 1 heer,3 beloften en 4 jeugd veel te groot was. Als we ze even konden houden staan was het ook wel omdat zij het zo toelieten. Op het andere touw zagen we Heure winnen van Fam. Janssens 2. Dat beloofde voor de volgende wedstrijd want die was namelijk tegen Heure. Ondertussen won Fam. Janssens 1 van Eibergen. We dachten dat als we ergens punten van wilden pakken het tegen Eibergen ging zijn.
Maar eerst moest er nog tegen Heure getrokken worden. De 1ste trek ging vrij makkelijk naar Heure. Bij de 2de trek was onze start een stuk beter en konden we ze eventjes houden staan. Dit hadden ze niet verwacht en begonnen te panikeren. Hierdoor maakten ze fouten en stonden ze al snel op 2 waarschuwingen. Wij anticipeerden op een 3de waarschuwing. Dat hadden we beter niet gedaan want ook wij stonden in een mum van tijd met 2 waarschuwingen. Nu konden we 2 dingen doen: kiezen voor de aanval met het risico dat de motor wordt opgeblazen of gewoon blijven hangen met dan de kans dat ze ons affloten. We probeerden nog eens aan te vallen maar bij de meesten was het beste er al af. Het was afzien tot het bittere eind maar de scheidsrechter blies het verlossende signaal omdat Heure werd afgefloten op waarschuwingen. De schande was er af want het 1ste puntje was binnen.
De volgende wedstrijd was tegen Eibergen. Deze volgde net iets te snel op de vorige want deze ploeg was veel te sterk voor ons. Terwijl dit eigenlijk de ploeg was waar we normaal de 3 punten van hadden kunnen pakken. Nu hadden we nog 2 keer Fam. Janssens voor ons. Eerst was Fam. Janssens 1 aan de beurt. De 1ste trek ging vrij gemakkelijk naar Janssens. De 2de trek gingen we ons niet zo maar laten doen en begonnen agressief aan de trek. De start was goed en we pakten al snel 2 tot 3 meter voordeel. Maar toen viel het stil en kon Janssens aan de tegenaanval beginnen. Ze pakten de afgegeven meters tamelijk vlot terug en versierden zelfs een metertje voordeel. Maar toen kwam het moment dat we hen ook konden vastzetten. We bleven langs beide kanten alles geven en zaten al snel allebei met 2 waarschuwingen. Maar Fam. Janssens bleef koelbloediger dan ons en pakte beetje bij beetje de winst. Het was dikverdiend maar ze waren wel zeer diep moeten gaan. De laatste partij van de 600 tegen de andere ploeg van Janssens werd nog maar eens duidelijk dat wij nogal wat tijd nodig hebben om te recupereren. Want hoe graag we ook wilden winnen, de punten waren voor de Fam. Janssens.
In de kruisfinales trokken de 2 Janssens ploegen tegen elkaar en de andere was tussen Veense Boys en Heure. Fam. Janssens 2 won van 1 en Veense Boys won van Heure. Zo waren de kleine en grote finale ook bekend. In de strijd om het brons toonde Fam. Janssens zich de sterkste maar in de strijd om het goud moestten ze hun meerdere erkennen in Veense Boys. Vlak na deze finale werd er gestart met de 640kg klasse. Ook hiervoor hadden we ons ingeschreven. De Jens werd vervangen door Jan Lenaerts waardoor er 2 heren in het touw stonden. Hierdoor moest Jan D. gewoon in het touw gaan staan in plaats van te ankeren.
Net als in de 600 mochten we starten tegen Veense Boys. Maar ook nu weer toonden ze dat ze toch nog uit ander hout gesneden waren. Dat beloofde voor de volgende wedstrijden. We kregen immers nog kleppers als Heure,Jagersrust,Eibergen(Okia), Vios Bison en Vorden/Eibergen. Tegen Jagersrust konden we mooi in lengte trekken vooral omdat Jagersrust het zelf toeliet. Eenmaal ze doordrukten was het voor ons over en uit. We dachten dat er misschien tegen Vorden/Eibergen een puntje in moest zitten maar ze haalden uit met zo’n enorme klappen dat onze zeer jonge ploeg praktisch mee vloog. Dan moest dat puntje pakken maar in de laatste wedstrijd van de dag gebeuren.
Deze was tegen Vios Bison. De 1ste trek werd al vrij snel duidelijk dat we ook hier niet te hard moesten hopen op punten te pakken. Maar tijdens de rust heb ik iedereen nog eens wakker geschud. Uiterst geconcentreerd begonnen we aan de 2de trek. De start was goed en we konden een halve meter pakken. Die halve meter werd een hele meter en de ploeg kreeg vleugels want we wonnen deze trek en behaalden zo op de valreep nog een punt. Iedereen weeral blij want de nul was ook deze keer van’t bord. Net als bij de 600 was het maar 1 punt maar als je dan ziet over welke kern wij beschikken mag je blij zijn met elk punt je pakt. Voor de heren was het tornooi al geslaagd.
Nu bij de jeugd nog een mooi resultaat halen en iedereen was tevreden. Maar net bij de jeugd was het moeilijk te voorspellen wat er ging gebeuren. Van de ploeg die met de vingers in de neus de competitie had gewonnen schoten er nog 6 over.
De Johan was op reis naar Spanje, de Steven was opnieuw geveld door een koortsaanval en den Ben wou gewoon de moeite niet doen om tot bij den Dré te geraken. Gelukkig hadden we Angela al gevraagd voor de mix maar door omstandigheden konden we geen mix trekken. We hadden immers maar 2 dames. Zo konden we Angela opstellen in de jeugd. Verder hadden we er nog 2 van de Boerekes gevraagd. Deze 2 waren om half 5 opgestaan om zeker op tijd te zijn in Retie. We hadden hun pas zaterdagmiddag kunnen bereiken om ’s zondags mee te doen.
Maar dat was voor hen geen probleem. Denk dat we hen heel dankbaar mogen zijn als je weet dat het kermis was in hun eigen dorp, om dan om half 5 op te staan om met een vreemde ploeg te gaan touwtrekken, chapeau. Dat terwijl er bij ons leden waren die de moeite niet deden om tot in Retie te geraken. Dan ga je toch vragen stellen naar de gedrevenheid van deze leden. Maar niet getreurd, we moesten roeien met de riemen die we hadden.
En ondanks dat we met 9 trokken zaten we nog met een gewichtsnadeel van 30 kilo. We hadden ons voorgenomen dat we gingen strijden voor elk puntje en dat gebeurde ook. In de 1ste wedstrijd tegen Vios Bison konden we direct een puntje afsnoepen van hen. Ook deze ploeg trok met 9 man. Dan volgden Koapmanboys. Hier merkten we al snel dat ze te sterk waren.
Als volgende wedstrijd waren het de thuistrekkers Heure. Deze ploeg wisselde aan de lopende band tussen 7 en 8 trekkers en gingen de klus nu met zen 7 klaren. Maar hoewel ze dachten dat ze zelfs met 7 sterker waren dan ons kregen ze toch maar mooi het deksel op de neus want we wonnen de beide trekken. Dan volgde onze streekgenoot Fam. Janssens 1. Deze ploeg was tot dusver ongeslagen en dat ging zo wel blijven. Ze hadden dan ook een heel straffe ploeg bij. Als voorlaatste wedstrijd was Okia aan de beurt. De start was goed en de 1ste trek werd gewonnen. Bij de 2de trek was de start wat minder; het begon allemaal wat moeizamer te lopen en de ploeg kreeg al snel een waarschuwing voor zitten. Maar beetje bij beetje wonnen we terrein. Met nog 10 cm te gaan stonden we beiden op 2 waarschuwingen. Ik brulde dat ze van de grond moesten komen maar niemand wilde of kon nog. Hierdoor kon de scheidsrechter niets anders doen dan de ploeg af te fluiten met 3 waarschuwingen. Hij wou dit eigenlijk niet doen maar we lieten hem geen andere optie.
Een beetje teleurgesteld door de weggegeven 2 punten dropen we af. Op het touw naast ons trokken Koapmanboys en Fam. Janssens 1 gelijk en waren daarmee zeker van een plaats in de kruisfinales. Voor ons was het nog niet zo zeker. Wij moesten van Fam. Janssens 2 winnen en dan mochten Okia en Vios Bison niet gelijk trekken. Deden ze dat wel dan stonden we met 3 ploegen met 8 punten en waren we afhankelijk van de waarschuwingen. En die hadden we al heel wat gepakt. Maar wij wonnen en ook Vios Bison won waardoor de kwartfinalisten bekent waren.
De toss verloren we waardoor we Koapmanboys kregen en Vios Bison het moest opnemen tegen Fam. Janssens. We trokken onze kwartfinale zonder al te veel energie te verspillen en denk ook dat Vios Bison dat daad. Dat beloofde voor de strijd om het brons en het goud.
In de kleine finale won ik de toss en mocht van kant kiezen. Ik koos de kant het dichtsbij. We stonden scherp maar moesten toch bij de start al wat prijsgeven. Dit maakten we niet meer goed en de 1ste trek werd na veel zwoegen en zweten verloren. De 2de trek was de start veel beter en vonden we direkt het goede ritme. En wat niemand had verwacht gebeurde toch: het werd een 1-1. Ik mocht nogmaals gaan tossen voor de kant. Wederom won ik de toss en dus bleven we aan de winnende kant staan. Iedereen werd nog eens opgepept, de handen ingetaped en we konden er weer tegenaan. De start was weer goed en we pakten al snel een halve meter.
Maar ik merkte dat de jongens einde Latijn waren. Hoe hard ik ook riep, het mocht niet meer baten,het vat was leeg. Natuurlijk was iedereen teleurgesteld na deze mislukte kans maar iedereen had alles gegeven;meer zat er echt niet in. En ondanks die ondankbare 4de plaats kon iedereen met opgeheven hoofd naar huis. Eerst nog supporteren voor Fam. Janssens die toch ook 3 trekbeurten nodig hadden om het goud te veroveren. Dan voor de aardigheid eens afgetraind om dan in de tent te kruipen om de nodige suikers op te doen. Dat was wel verdiend.
Tot zover ons weekendje Heure.