Zondag middag, tijd om te gaan touwtrekken, deze keer was het in Wechelderzande te doen. De dag begon heel warm, te warm eigenlijk, maar eindigde in een regenvlaag die heel Oost-Malle onder water zette.
In Wechelderzande aangekomen werden we samen met de Mookerinnekes in een ploeg gezet: 5 Berketrekkers en 5 Mookerinnekes. De rest van onze leden die meekwamen werden samen in 1 ploeg gezet en trokken met 1 man minder. Maar dit wil nog niet zeggen dat ze zich nog niet goed verweerd hebben. Maar voor de stand speelden ze niet mee want dit was de enige getrainde ploeg die mee deed. Maar voor de rest van onze ploeg die met de Mookerinnekes meetrokken, verliep het redelijk goed.
De eerste wedstrijd verliep niet zo goed en verloren we. Dit kwam mede door het touw dat eigenlijk vrij klein en dun was, dat werd vlug opgelost door ons eigenste touw uit de auto van Jan L. te halen. Daarna begonnen we op gang te komen en de tweede wedstrijd trokken we gelijk, de rest wonnen we. Ook tegen onze eigenste ploeg wonnen we.
Toen de rondes gedaan waren, begonnen we aan het echte werk: de kruisfinales. Wij waren vierdes geëindigd dus kwamen we tegen de eerste terecht. Op het eerste zicht ging alles goed en wonnen we de eerste trek. Maar die tweede trek dat was een ander soort koek en verloren we dus. Er werd dus getost en we kwamen wel op kantvoordeel maar om er iets tegen te doen lukte ons niet. Dan ging de strijd om de derde plek bij ons in. Die strijd wonnen we gelukkig. Dus eindigde we op een verdienstelijke 3 de plaats. Ook mede door de Mookerinnekes die voordienstelijk werk leverde.
De prijs uitreiking dan, daar kregen we een bierkorf en die hebben we natuurlijk direct op gedronken. Jan L. die reedt al eerste door met Jan V., Dorien, Ewald en An. De rest (Peter, Ben, Jan M., Jef en ik) bleven nog even napraten met de Mookerinnekes.
Wij zaten daar te praten en we zagen daar een bui hangen. Eerst viel het nogal mee en was het gestopt met regenen. De Mookerinnekes onder leiding van Jan Cox reden met de fiets richting huis. Wij zaten schoon in de auto toen daar een stortvlaag viel. Wij in ons eigen aan het lachen. Maar uit compassie we de Mookerinnekes vlug opgebeld om samen een frut te gaan eten. Toen ze aankwamen konden ze zich eerst gaan uitwringen, het water stond in hun schoenen. En dan met zen allen op een bankske, da zat wel krap maar het ging Zoals gewoonlijk waren de ogen bij de Mookerinnekes groter dan de maag want ze bestelde een familie pak die ze natuurlijk nooit niet opkregen.
Daar eindigde onze avond dan en reden we met een goed humeur en een volle maag terug richting Merksplas.