Zaterdagmorgend een beetje voor acht uur loopt mijne wekker af. Het was weer zo’n moment dat je jezelf afvraagt waarom dat die wekker om dat uur afloopt, wat is er te doen? Ik had al een vaag vermoeden dat het weer wel iets voor touwtrekken zou zijn. Die slaperige kop had nog juist geraden ook. Ik ben dan tegen acht uur naar de loods van Debacker gereden waar den Eric ondertussen ook al aanwezig was. Den Eric keek ook maar wat raar, ‘t zal ook wel van den honger geweest hebben, net zoals bij mij. Dorien had namelijk beloofd dat ze voor eten zou zorgen maar die liet toch wel serieus op zich wachten. Tegen half negen kwam de Steven van Eersel der ook aan. Tegen negen uur hadden we een paar heftruckchauffeurs te pakken gekregen zodat we de container van de wagen konden halen. Als die nog op de wagen staat is dat wel lastig om te werken, zo hoog. Zo, container op zijn plaats, het werk kan beginnen.
Den Eric, zo professioneel als ie is, had voor schuurmateriaal gezorgd. Zo konden we beginnen met het grote werk: schuren, schuren en nog eens schuren aan die hoop roestig ijzer. Tegen half tien was Dorien er eindelijk met ons ontbijt. Die had precies heel den Lidl leeggekocht, zoveel eten. Achteraf bekeken was dat zeker niet slecht, zo hadden we ’s middags ook nog eten. Rond half elf kwamen de Peter, Ben Van Hasselt en Wim Noeyens binnen gevallen. Die hebben we dan maar ineens aan het werk gezet. Een paar man met slijpmolen met schuurschijf, ene met ne pneumatische beitelhamer, nog ene met een slijpschijf met stalen borstel en nog een paar met een zacht schuurpapiereke op de schuurmachine voor de afwerking.
Tegen 12u hadden we weeral honger. We zijn dan met zijn allen maar wat gaan eten van den overschot van ’s morgens (lees: half de voormiddag). De Wim had voor koffie gezorgd: straffe en iets minder straffe. Keuze genoeg dus. Ook had de Wim bestek bij, een cuttermes om uw sandwiches te smeren is niet echt ideaal. Na een goei drie kwartier pauze terug aan het werk. Tussendoor eens even pauze pakken om het stof door te spoelen was zeker niet slecht. Tegen half vier hadden we de zichtkant, de achterkant, het dak en een deel van de andere zijkant volledig geschuurd.
De Peter en den Ben stopten ermee om half vier, die moesten bij de Peter thuis nog wat gaan werken. Ook de Wim had nog wat andere verplichtingen. Tevreden van het werk van de dag besloten ik en Eric het boeltje maar op te ruimen en ook te vertrekken. Al snel was het een uur later en zijn we de overschot van de cake nog naar Dorien gaan doen. Volgens goed ingelichte bronnen lag de maag van Dorien dezelfde avond en de volgende morgend nog wat overhoop. Zou het van die cake geweest zijn of was er weer wat anders in het spel geslopen… Wie zal het zeggen.
Dat was het dan voor zaterdag, nog een pint pakken ’s avonds en de rest van het werk is voor maandag.
Bart