Het eerste volk begint toe te stromen in Café de Glenn, en spoedig zijn we voltallig. 16 Berketrekkers en aanhangsels staan klaar om Lier te gaan verkennen. Rond een uur of acht de bus ingedoken en dan: hupsakee! Lier, here we come!
Lang hebben we de Zimmertoren niet bewonderd, daar was het immers veel te koud voor (of zoals Grote Beer het uitdrukt “fris aan de visâ€. Of was het “schraal aan zijne garnaalâ€? Dat weet ik niet meer precies…) In ieder geval, het Swingcafé bood een warme aanblik, dus daar konden we van start gaan. Er werd een stevig tempo aangehouden, maar dat beterde naarmate de groteren met straffere inhoudsmaten mochten bestellen. Den Ben Van Hasselt heeft geleerd wat deftig tafelvoetbal is, en Peter heeft geleerd dat je om te winnen, je borsten moet laten zien.
Na een tijdje hadden we het daar wel gezien, en dus ging de stoet voort richting Eikelstraat. Het Jeneverkot was dicht, dus gingen we naar de volgende kroeg op het lijstje: Café Planchée. Zoals de naam doet vermoeden, was de vloer uitermate geschikt om op te dansen, en de DJ deed de rest! Heupen werden uit de kom geshaket, ruggenwervels aan flarden gesambadanst, sleutelbenen tot moes getwist en sleutelgaten tot pulp geschud. Om niet te zeggen dat er stevig gedanst werd. Ondertussen kwam een niet aflatende stroom bier, palm, cola en dergelijke richting dansvloer, zodat we qua dehydratatie nog goe bezig waren.
Na een hele tijd in de Planchée te hebben gezeten, besloten we ons tent ergens anders op te slaan. Op naar de Grote Markt! Toen Bart en ik daar een tijdje terug op verkenning zijn geweest, stonden daar precies veel caféekes… Mysterie alom, want die waren blijkbaar verdwenen. Gelukkig herinnerde Bart zich nog een klein steegje, waar de Mort Subite zich bevond, een bruine kroeg dat we toen langs den buitenkant eens rap bezien hebben. Tja, net iets te bruin naar ons goesting. Want ofwel had er ene last van chronische winderigheid of er was iets ongelooflijk mis met de loodgieterij van voornoemd etablissement… Stinken maat! Nie normaal. Een paar bussen luchtverfrisser brachten geen verlichting/verluchting en zijn we daar maar 1 rondje gebleven. Exit Mort Subite…
…en van kwaad naar erger. Op vrijdagavond zag den Bananas er heel fijn en relaxed uit, maar zaterdags is dat daar blijkbaar een boenkkot! Er zat daar nogal redelijk wat scherp volk dicht opeengepakt, en toen er ene uit medische interesse een geval van toekomstige longontsteking van dichterbij inspecteerde, werd er daar een of ander manspersoon heel neig van… Rivaliserend longspecialist misschien… In ieder geval, een hoop mensen voelden zich daar niet op hun gemak en ook hier bleef het dus wijselijk bij 1 rondje. De grootsten hoop had tegen dan nood aan frietjes, dus besloten ze de frituur aan de overkant eens met een bezoekje te verblijden. Degenen die geen honger hadden, spraken of in de Latino, maar die bleek ook dicht (gaan ze in Lier niet vaak op café zaterdags?). De Falstaff zag er echter ook heel gezellig uit, retrospiegel en boomlampen deden hun ding. Daar eventjes bekomen, beraadslaagd en terug wat pot uitgelegd. De Planchée was ons wel goed bekomen, dus werd de toch daar voortgezet tot het tijd was om naar de bus te gaan. Den Bart had ondertussen zijn pijp al aan de Maarten gegeven (groot gelijk, roken is toch ongezond) en her en der begonnen er een paar mensen te wankelen. Op ’t einde zat veel volk potdicht, maar de dappersten deden gewoon door!
Maar iets na halfvier ging het licht toch finaal uit bij enkele Berkes, dus werd de terugtocht naar de bus ingezet. De chauffeur nam geen risico en zette de chauffage niks te hoog op, kwestie van misselijke mensen geen laatste duwtje richting wc te geven. Niet zo fijn voor degenen die het gewoon koud hadden, maar liever dat als een herhaling van het teerfeestscenario van vorig jaar. Maar dat is censuur… In ieder geval, eens veilig in Merksplas gingen de meesten recht naar bed (allez ja, recht… De ene al wat schever als de andere). Bart, Bart, Raf, Patricia, Ben, Peter en ik zijn nog een beetje in de Glenn blijven hangen terwijl Kurt en Jill Katrien richting Kasterlee voerden. En Jan? Jan was blij dat hij terug naar Ann mocht. ’t Kan toch mooi zijn, de liefde…
Binnen een maand is’t teerfeest! Geïnteresseerden moeten tegen dan hun agenda in ’t oog beginnen houden, maar we laten zeker nog iets weten!
Groetjes Ewald…