Omdat een leeg clubblad nu eenmaal niet zo lekker verkoopt, zetten we er maar een verslag in, nietwaar? Het was een druk weekendje, 6, 7 en 8 september 2002. Vrijdag gingen we naar Kasterlee in plaats van de trainen, omdat we op een wedstrijd meestal meer touwtrekken dan op een training. Het was al laat eer het begon, dus bijgevolg ook al te donker om foto’s te trekken. We hadden aardig wat volk bij, zodanig veel dat we zelfs twee zestallen konden opstellen. The Saturday Gang on Friday 1, liefdevol Sgof1 genoemd, bestond uit Kurt S, Bassie, Jürgen, Bart, Jan Bos en Kris Black en Decker. Sgof2 werd gevormd door Grote Beer, Kurt B, Jill, Katrien, Kim (het lief van David Bastiaensen) en Ewald (ook wel bekend als mijzelf). De supportersbus werd gevuld met Greet, die nog eens kwam kijken, want den Bassie had ze nog altijd niet kunnen overtuigen om eens mee te trekken… Beter argumenten gebruiken Steven!
Omdat we nooit echt op de zestallen getraind zijn, wisten we dat we het best wel eens moeilijk zouden kunnen krijgen. Bovendien werd er niks gewogen, dus ik kan me best voorstellen dat er ploegen waren die bijna twee keer zoveel wogen… Hehe, als ik zo begin, kan je al raden wat we gedaan hebben he… Sgof 1 heeft lastige en sterke tegenstanders gehad en niet iedereen had evenveel ervaring, zodat ze uiteindelijk meestal de duimen hebben moeten leggen voor de tegenstand. Sgof 2 deed het meer dan behoorlijk, we werden zelfs bang dat we de kruisfinales moesten trekken… Af en toe moesten we heel laag gaan om stand te kunnen houden, en dat was soms wel moeilijk voor Kim, die het heel goed heeft gedaan als je weet dat ze nog maar één training heeft gehad. Daar zit wat achter… Als Greet wa wil meewerken, hebben we zelfs een damesploeg op het weekend!!! Als iedereen zijn lief meepakt hebben we er zelfs twee! Enfin, er leek maar geen einde te komen aan de reeks wedstrijden, maar uiteindelijk was het dan toch gedaan…
De Jan, Jurgen, Kris en ik zijn nog gebleven tot na de prijsuitreiking (den Dré wou ons nie kussen… pffft) en uiteindelijk heb ik nog wat van het plaatselijke uitzicht kunnen genieten voor we naar huis vertrekken… Nog een pintje/cola gedronken in de Glenn en dan in m’n bed. Zaterdag is de Jan heel den dag naar touwtrekwedstrijden gaan zien.
Net zoals de foto’s van zondag, die genomen zijn door fotograafsmurf Gian Roelandts, zoon van. Veel Berkes heeft hij niet kunnen fotograferen, want alleen Jan L, Katrien en ik overbrugden de afstand Merksplas-Ponyland (iets voorbij Gent). Katrien trok met de dames van Janssens mee (Jimelda zag er weer verrukkelijk uit!) en Jan pakte verlof. Ik zou meedoen met het nieuwbakken ploegje van Yoeri uit Antwerpen, maar door een communicatieprobleempje kwamen we er pas op het laatste moment bij uit dat hij eigenlijk maar gewoon kwam kijken met een paar van z’n jongens.
Uiteindelijk hebben Jan en ik dan met 4 mannen van het Wuitensteam meegetrokken (yes yes, the Flemish Gays), zijnde Moran, Benny, nen brede mens met een ringbaardje en ne nieuwe jonge jongen. We hebben 2 winsten en een gelijkspel uit de brand kunnen slepen, maar we hebben in de andere ploegen (onder andere Janssens Dames met onze allereigenste Katrien) onze meerdere moeten erkennen. Op ’t laatste hebben we 5 tegen 5 moeten trekken, want één van de Wuiten had een spierscheur in z’n hand opgelopen… Met nog 1 à 2 wedstrijden te gaan, begon het keihard te regenen, en daarmee is het niet opgehouden alvorens ik, na 2 uur rijden door een file, nog eens met de fiets door die stortbui naar de bestuursvergadering sprintte. Waar ik ongeveer 3 uur in m’n natte kleren heb gezeten alvorens ik naar huis mocht. Lang Leve m’n bed en het warme bad, niet noodzakelijk in die volgorde…