Naar goede gewoonte werd ook dit jaar het touwtrekweekend georganiseerd in het weekend van de nakermis. Het beloofden pittige partijtjes te worden, vanwege de zware ondergrond. Vantevoren alles klaarzetten, waarbij we weeral op de trouwe steun konden rekenen van de 'oude' leden, wat een enorme hulp was, want zonder hen zou het een veel lastigere opgave zijn. In de week die voorafging zijn er bergen werk verzet en een hoop dingen geregeld. De dag zelf werd er in de manège verzameld, de banen werden gelegd, de soep werd opgewarmd en goed bevonden, de Jan zijn computerhol werd in elkaar gestoken (waarbij Foto EK 2001 gezegd moet worden dat de broncode van Windows meer structuur heeft dan de Lenaerts zijn digitale omgeving), togen werden in orde gebracht, geluidsinstallatie op punt gezet, en we konden beginnen.
Langzaam maar zeker kwamen de ploegen binnendruppelen, maar ik moet zeggen dat er precies minder ploegen waren dan vorig jaar. Kwam dat door te weinig publiciteit, schrik om te verliezen van de stoere Berketrekkers Wie zal het zeggen? In ieder geval, de mini-pullers konden niet trekken wegens te weinig ploegen (u raadt het al: eentje). De Jeugd GENSB kon starten met 8 ploegen, met Berketrekkers als favoriet omdat we doorgaans altijd in deze jeugdklasse trekken. De uitslag laat niet veel aan de verbeelding over: alles werd gewonnen door onze jonge helden, soms moesten we er een keer op vloeken, soms konden we twee man aan de kant zetten, maar winnen deden we. Het eindresultaat zag er als volgt uit: op één de Berketrekkers, Mertensmannen op twee gevolgd door de Wroeters op een derde plaats. Janssens moest genoegen nemen met een vierde plaats, waarbij ze de twee KLJ-ploegen, de Galliërs en de Trekkerinnen voorafgaan.
Allemaal heel leuk, maar hoe hebben onze Beloften het gedaan? Jammer genoeg waren ze geen partij voor de Galliërs en de twee Mertensmannenteams, respectievelijk op één, twee en drie. Een vierde plaats was dus weggelegd voor de Berketrekkers, waarmee ze het klassement afsloten. Niets wat over een paar jaartjes niet kan worden weggewerkt, we kunnen alleen maar groeien en sterker worden. En de Heren Recreanten? Daar is puik werk geleverd door Jersey, die het de Galliërs knap lastig hebben gemaakt. Van de tien ploegen stonden beide teams met een gelijkspel tezamen aan kop, dus een barragewedstrijd moest beslissen over goud en zilver We hebben onze kelen schor geschreeuwd, zowel Jersey als Galliërs zijn tot het uiterste en verder moeten gaan, ongelooflijk spannend, menig scrotum was nog maar een erwt groot (ja dames, dat gebeurt als mannen iets spannend vinden) maar uiteindelijk heeft Jersey toch gewonnen.
Daarna opruimen en helpen waar het ging, hamburgers opeten, soepke drinken en gaan slapen Sommigen in hun eigen bed, anderen in de manège, maar echt veel geslapen hebben ze niet denk. Stel Nederlanders is nog met veel lawaai komen binnenvallen, hoipipeloi ...
De volgende dag was het opruimen geblazen, tenminste voor de mensen die niet door hun twee wekkers heen slapen (sorry jongens, zal niet meer gebeuren). Diezelfde avond was het alweer van datte, want toen hadden we onze nakermisfuif. Allrighty, let's party!!! Alhoewel: er was geen doorschuifsysteem (omdat daar nogal gemakkelijk misbruik van wordt gemaakt en dan zijn het altijd dezelfde die moeten werken), dus iedereen moest eigenlijk heel de tijd helpen. Als ge een sympathieke ploegmaat vond die uw werk efkes wou overpakken, kont (Excusez-moi le mot) ge uw lief of een pintje gaan pakken. Buiten een chick-fight (waar bleef die modder?!) hadden we weinig last van ambras en voorzover ik gehoord heb, zat de sfeer er dik in.
Tegen een uur of drie (eigenlijk was het meer vier uur, maar officieel gezien dus om drie uur) werd de muziek afgezet en begon het opkuisen. De plattere mannen waren al naar huis, maar de harde venten (hé Kurt) die bleven tot het bittere eind. Uiteindelijk is toch gans de rotzooi opgekuist geraakt, waarna sommigen nog een pintje (of ne cola) zijn gaan pakken. Maar wegens de grote vermoeidheid is het bij één pintje gebleven.
Al bij al wel een geslaagd touwtrekweekend dat de jeugd ten goede komt. En dat mogen we niet vergeten (Shit, hier gaan ik meneige weer nie populair mee maken, maar iemand moet het doen), namelijk alle opbrengst van het touwtrekweekend gaat integraal naar de jeugdwerking, terwijl op de voorbereidingsdagen bijna uitsluitend 'ouderen', dwz de mensen die het voor niets doen, hun gat eraf stonden te werken, terwijl ze ook op het weekend zelf hun handen serieus uit de mouwen hebben gestoken. Dankbaar zijn, gaan we de er de volgende keer natuurlijk voor zorgen dat alleman die kan, er ook is om te helpen. Groepsgeest is er niet alleen voor op het veld. Tot zover de preek van pastoor Ewald, ge moogt nu in slaap vallen.