We wisten al dat het een moeizaam jaar was. De competitie gaat niet goed en we hebben niet meer elke week 15 man op de training maar regelmatig slecht 5 man. De gemiddelde gewichten die we nu op de training trekken zijn ook een stuk lager dan vorig jaar. Toch kwam het resultaat op het BK nog voor vele als een koude douche. Ik zie het eerder als een “wake-up-callâ€. Als we samen trainen kunnen we veel … als we hopen dat de rest van de ploeg wel zal trainen en wij er even van het succes kunnen meefietsen kan dit tegenvallen.
Het veld was voor ons niet ideaal. Een zacht veld laat ploegen die graag klappen geven wat meer in hun spel komen. Als ploeg die het van de drukopbouw moet hebben is het dan moeilijker en word je te dikwijls op de grond gelegd. Elektrotrekkers en Powerrangers hebben hier hun voordeel en zijn voor onze jeugd ook nog gewoon te sterk. Fam Janssens is ook een ploeg met drukopbouw en meer op onze maat gesneden. In de voorronden trokken we 1-1 tegen hen. In de strijd om brons wonnen we de eerste trek en waren al licht euforisch. Dubbel hard kwam dan ook het verlies van tweede trek aan. In de derde trek werd alles vergeten wat we op de training geleerd hebben. Iedereen begon zijn eigen ding te toen, maar we waren geen ploeg meer. Fam Janssens won verdiend de derde trek.
Zwaar teleurgesteld dat we net naast het podium van de jeugd waren gevallen begonnen we aan de beloften. Hier moesten we een titel verdedigen en al wat minder was, zou een teleurstelling zijn. De kopjes zaten niet goed en al in de eerste trek hadden we erg veel moeite om Versieck binnen te halen. Toen we in de tweede trek onze meerdere moesten erkennen in Janssens was het helmaal om zeep. De ploeg was terneergeslagen en amper nog een schaduw van zichzelf. Enkel tegen onze tweede ploeg werd met veel moeite nog gewonnen. In de bronzen finale kwamen we opnieuw tegen Versieck. Versieck heeft veel kracht, maar technisch moeten we die gewoon inblikken. Dan moeten we wel onze techniek als ploeg gebruiken en niet ieder apart, met de moed der wanhoop, zijn eigen ding doen. Helaas, ook hier vielen we naast het podium.
De 580 was bedoeld om mooi mee te draaien zonder ambitie om punten te scoren. Door het wegvallen van de druk begon iedereen weer gewoon zijn werk te doen. De tegenstander laat het in een herenklasse ook beter toe, maar voor het eerst lieten we ons mooiste touwtrekken zien. Het bleef idd puntenloos, maar wel met het gevoel dat het er in zat. Als de ploeg samenblijft zullen we in deze klasse de volgende jaren wel punten pakken. En de andere klassen. Dat komt wel goed. We stonden met 20 man op het BK. Dat is lang geleden … en dat we voor het eerst sinds 1999 zonder medailles thuis kwamen compenseren we volgend jaar. En helemaal medailleloos bleven we niet. Francien en Nele haalde brons met Bougiekes in de dames 640.
Naar volgende jaar weten wat gedaan. Trainen en vooral plezier maken op de training. September beginnen we indoor te trainen aan de elektrische takel. Dit zal in kracht en conditie de basis zijn voor onze topploeg in 2015. 2015 begint de dag na het GENSB 2014.
- uitslagen Effe slikken na BK Bokrijk.