Zondag stond in Ravels het Belgisch Kampioenschap op programma. Normaal probeer ik altijd gebruik te maken van de emotie om een verslag te schrijven maar in dit geval moest ik toch even bekomen voor ik dit verslag kon schrijven. Ik was behoorlijk uit het lood geslagen van de topprestatie die we zondag leverden. Het begon allemaal op 10 augustus 2014. Toen presteerde we het slechtste BK in de geschiedenis en werden we gewekt door een koude douche.
In het verslag van toen keken we vooruit en wisten we dat de 580 ooit zou lukken en dat het met de jeugd en beloften ook wel terug goed zouden komen als we deze grote groep niet als een verzameling van individu's zagen maar als een team dat voor elkaar wil trainen en vechten en onvoorwaardelijk de lijn volgt die de coach uitzet. We hebben toen gezegd dat we het gebrek aan medailles dit jaar goed zouden maken, en we hebben woord gehouden. Er is door iedereen keihard voor gewerkt en elke week zagen we evolutie bij de bestaande groep en ook steeds meer aanwezigen op de training. Ons ledenaantal evenaart nu Fam Janssens waarmee we samen de grootste club van België zijn. Met 29 leden aanwezig op het BK waren we denk ik ook het best vertegenwoordigd.
In de jeugd GENSB hadden 2 ploegen in een groep van 6. Het target was hier podium halen. Dat zou best lastig zijn omdat ernaar onze inschatting toch verschillende goede kandidaten waren. Op een hard veld was Powerrangers volgens ons wel te pakken, maar ook Janssens jeugd heeft voordeel van wat minder putten. Toch kwamen we zonder kleerscheuren als eerste uit de voorronden, al was de laatste wedstrijd (tegen powerrangers) best wel spannend. De halve finale werd mooi controlerend gewonnen tegen thuisploeg Galliers. De finale kwamen we opnieuw tegen Powerrangers die nog meer de aanval kozen. Als ze die kunnen afwerken kunnen ze daar voordeel uit halen, maar als we het kunnen houden speelt de tijd alleen maar in ons voordeel. De finale werd dan ook prachtig gewonnen. De ontlading was groot want op deze overwinning was toch niet echt gerekend.
De B ploeg had het moeilijk ... we kwamen er met het gewicht net niet uit om er tien in te krijgen. Dan maar met een gewichtsnadeel van 32 kilogram starten. Op hard veld en met een heel heterogene groep is het dan niet eenvoudig. Toch hebben ze het toernooi ervaren. Ze stonden er, en als ze het een tijd blijven volhouden staan ze later ook op het podium. Dit was ook een beetje hetzelfde verhaal bij de belofte B en de achttal Jeugd (in het zestallen mix programma) . Te licht en te weinig een ploeg als geheel maar wel een mooie ervaring. Bedankt aan de 4 jongens van TOWC Schijf om deze ploegen mee te ondersteunen. Het was zeker niet gemakkelijk maar we hopen dat het ook voor jullie een aangename ervaring was.
De belofte A ging voor niks minder dan de overwinning. Vorig jaar was het resultaat hier zo tegen gevallen dat zeker hier wat recht moest gezet worden. De ploeg werd gevormd door 9 van de 10 leden die het laatste half jaar gemiddeld meer dan een half uur per week effectief aan “the machine” hadden gehangen. De ploeg is zo stillaan zelf een machine geworden. Ze voelen het spel perfect aan en als coach hoef je amper wat bij te sturen. Eigenlijk was deze ploeg buiten categorie en kon de tegenstander nooit iets van een bedreiging vormen. We konden niet ons mooiste touwtrekken laten zien omdat de tegenstander de druk niet aankon. We moeten wel hard blijven werken want in deze klasse kan op korte tijd veel veranderen.
De 580 was de klasse waarvan we vorig jaar zegden dat dit ooit onze klasse zou worden en dat punten hier realistisch zijn. In Herne kregen we al het gevoel dat een podium dit jaar al realistisch was, maar winnen zou niemand durven dromen. Tot we in de voorronden 1-1 trokken tegen Fam Janssens en de rest allemaal wonnen. Als lichtste ploeg (557kg) kwamen we zo als eerste uit de voorronden. Powerrangers in de halve finale moest te doen zijn en we waren dik tevreden met zilver, maar we zouden tegen Janssens vechten voor goud. Het was een zwaar duel waar we tegen ons normaal spel in, vol in de aanval gingen. Janssens probeerde de deur dicht te doen maar op dit harde veld is dat moeilijk. Het was niet het mooiste touwtrekken, maar wel efficiënt en ideaal als je later niks meer hoeft te doen. Wij hadden nog 640 voor de boeg maar het kon ons niks meer schelen. We vochten als leeuwen haalde zo voor de eerste keer sinds het ontstaan van BTB (in 1991) een gouden medaille in een herenklasse en dat met een ploeg van gemiddeld 21 jaar en 23 kg ondergewicht. Een ploeg met nog heel veel potentie.
De 640 was oorspronkelijk niet gepland, maar door de samenwerking met TOWC Schijf in de jeugd en belofte besliste we om ook hier een ploeg op te stellen. De meeste zaten nog compleet dood van de finale 580, maar door het forfait van Mertensmannen waren er slecht 4 ploegen in deze koninginnenklasse. Feitelijk hebben wij in deze klasse nog niks te zoeken. 607 kilo en gemiddeld 21 jaar in een klasse waar alle ploegen door en door ervaren zijn en nooit minder wegen dan 635 kilo is waanzin. We wilden deze klasse dan ook gebruiken om ervaring op te doen , maar toen we de eerste trek niet voldoende gerecupereerd bleken gooide we het roer om. We zouden de voorrondes en de halve finale gebruiken om te recupereren en hopen dat de rest elkaar zou afslachten voor een plaats in de finale.
Terwijl wij in de halve finale rustig meeliepen met Vandakker, zagen we aan het andere touw Galliers, met een enorme inspanning, de eerste trek winnen van Fam Janssens. Als Janssens nu de tweede trek wil winnen zit brons er nog wel in. Dat deden ze en ze wonnen ook de derde trek. We mochten dus om brons strijden tegen het aangeschoten wild van Galliers. Ondertussen voldoende gerecupereerd plande we om hen de eerste trek zo veel mogelijk te laten afzien en minder belang te hechten aan winst of verlies. Na de eerste trek zouden we een tactische wissel inbrengen en het afwerken. Zo gezegd zo gedaan. We gingen vol in de rem en Galliers werkte de ziel uit hun lijf. We wonnen de eerste trek en de tactische wissel was feitelijk niet meer nodig. Toch deden we deze redelijk demonstratief, want touwtrekken is ook een beetje psychologische oorlogsvoering. De ploeg werd nog 10kilo lichter, maar dat ziet de tegenstander niet. Die ziet alleen dat we een nieuwe kracht inbrengen als zij al compleet stuk zijn. Je zou voor minder de moed verliezen. De tweede trek ging dan ook vrij eenvoudig en zo haalde we brons in toch wel de moeilijkste klasse die er in touwtrekken bestaat.
2015 was tot nu toe al een topjaar maar dit BK is echt buiten categorie. Veel hebben we te danken aan de indoortrainingen in de winter en ons geweldige "machine", maar uiteindelijk zijn het jullie die het waarmaken. Voor elkaar vechten, niet gedurende weken, maar gedurende jaren. Vandaag terug voetjes op de grond en focussen op het GENSB en de competitie. We hebben veel bereikt maar er zit nog veel in. Vanaf september start de voorbereiding op het wereldkampioenschap indoor. Weer een uitdaging waar we samen keihard voor moeten werken. Bedankt dat ik hier samen met jullie aan mag werken.
- uitslagen Berketrekkers winnen 3 keer goud en 1 keer brons op BK