Het zit er weeral op voor ons. Het WK touwtrekken was dit jaar vooral een warm tornooi. We vertrokken met het gevoel dat we wel zouden zien wat we presteerden. Niemand van de ploeg was immers echt getraind voor het WK en dan hadden we nog den Ben bij die pas een half jaar bezig was. Een geluk dat hij mee wou want de Steven vond 2 dagen zichzelf voorstellen in’t school belangrijker dan dit WK. Dat is zijn volste recht maar dan had hij het wel eerder kunnen vertellen dan 5 dagen voor het WK.
Wij vertrokken woensdagavond want de wedstrijden begonnen op donderdag. Jan en Ann waren al op dinsdag vertrokken om zich rustig te kunnen installeren. Door wat vertraging in het vertrek was het pas half 12 tegen dat we op de camping aankwamen. Daar kwam Jan ons te gemoed gegaan om ons de weg te wijzen. Eens in de bungalow was het snel kamers kiezen, installeren en gaan slapen want de volgende dag luidde de wekker al om 6 uur. We konden wel wat langer blijven liggen dan de Modesten.
Die lagen in het andere deel van onze groepsbungalow en deden mee in de 600kg klasse. We deden immers mee in de 680kg klasse en hadden een overschot van ± 20kg. Modesten daarentegen zaten juist op hun gewicht normaal. Samen met ons traden ook de andere Belgische ploegen aan vandaag. Mertensmannen deden net als ons mee in de 680kg klasse en Fam. Janssens was de grote slokop door zowel -560kg, -680kg als dames -520kg te trekken. Alle ploegen geraakten vlot door de weging en dan kon het echte werk beginnen. Na nog wat over en weer gesnauw over schoenen die niet in orde waren en het nodige ontbijt was het tijd om te beginnen.
Wij zaten in een poule met Thurtal, Valleitrekkers, Oele, Lakehill en Vechtlust. Beginnen mochten we tegen het Zwitserse Thurtal. De eerste trek wisten we nog niet goed wat ons ploegje waard was en werd ook vrij mak verloren. We werden gewaar dat ons ploegje toch wat te zeggen had en starten de tweede trek met een veel sterker gevoel. De start was goed en de aanvalsdrift was er. En beetje bij beetje moesten deze stugge Zwitsers meekomen. Hoera, ons eerste puntje binnen. En nog wel de eerste wedstrijd. Ons tornooi kon al niet meer stuk. We hadden er nog wel geen idee van hoe sterk de andere ploegen in onze reeks waren. Maar daar zouden we wel achter komen. Te beginnen met Vechtlust. Deze ploeg teerde vooral op de ervaring die ze hadden. Wij met ons jonge ploegje hadden dan ook geen verhaal tegen hen.
Dan volgde Oele. Deze ploeg was zo wat te vergelijken met de onze. Een aantal oude knarren aangevuld met wat jonge snaken. Enkel was bij hen de jongste nog ongeveer 25 jaar terwijl dat bij ons 17 was. Maar de eerste trek konden we ze toch een tijdje staande houden en dat gaf toch wel een goed gevoel. De tweede trek kozen we resoluut voor de aanval en zij moesten in de verdediging. Dit niet zonder fouten te maken waardoor ze werden afgefloten. Warempel ons 2de punt was ook binnen. Nu nog tegen Lakehill en Valleitrekkers B. maar dan mocht dat de B ploeg zijn we bleven steken bij 2 punten. Dat waren er al 2 meer dan we hadden gehoopt.
Nu zat het er op voor ons en konden we gaan supporteren voor de andere Belgen. Maar verrassend genoeg geraakte Fam. Janssens niet door de voorronde. Mertensmannen daarentegen wel. Die kwamen in de volgende ronde Vios Bison tegen. De 1ste trek werd verloren maar de 2de met veel gezwoeg en gezweet gewonnen. De 3de trek moest de beslissing brengen. En lange tijd leken ze op weg naar de volgende ronde maar op een halve meter van het lintje stopte het blauwe geweld en was het over en uit. Nu hadden alle Belgische ploegen van de voormiddag gedaan want de -560kg ploeg van Fam. Janssens geraakte ook niet verder dan 1 punt.
In de namiddag was het de beurt aan de Modesten en aan de dames van Fam. Janssens met ons Katrientje. De Modesten hadden mij gevraagd om te coachen. Ze zaten met 8 in de reeks met kleppers als Veense Boys, Okia, Ebersecken, Luthern, Mölndal, Lincoln en dan nog BAC. Enkele ploegen waren ons nog onbekend maar de meeste klonken ons wel bekend in de oren.
De meeste wedstrijden werden verloren door gebrek aan training waardoor ze dat laatste tikkeltje kracht en conditie telkens te kort kwamen. Enkel tegen BAC kon een puntje gepakt worden. Maar dat was er wel een op karakter in plaats van op techniek of conditie. Met nog 5 cm te gaan voor BAC riep Jantje “komaan, mannen nog ene keer” en met de laatste krachten die ze nog hadden zetten ze nog eens de aanval in.
Die Engelsen vonden daar geen antwoord meer op maar de Modesten waren ook zo moe dat ze enkel het punt konden binnenhalen door in te palmen en te trekken zoals de recreanten. Maar het was een punt en dat hadden ze wel verdiend na zo’n trek. De dames van Fam. Janssens hadden wat problemen met hun ploeg in de juiste opstelling te krijgen. Tussen de trekken door werd er maar van plaats gewisseld en dat resulteerde in 8 punten en een hoop gefrustreerde treksters. Dat was het dan voor donderdag.
Vrijdag trokken er ook nog 5 Belgische ploegen. In de beloften -600kg geraakte Fam. Janssens net niet door de voorrondes. Dit kwam net als bij ons op het Gensb door de ploeg van Valleitrekkers die zo maar punten weggaf. In de -720kg klasse was het Versieck die de Belgische eer hoog moest houden. Met 2 Berketrekkers en een Antwerp Warrior in de ploeg om het gewicht rond te krijgen behaalden ze geen enkel punt in de groep des doods. Met Velkonis,Boley,Eibergen, Gelderswoude,Wittink en Stenungsunds in de reeks weet je op voorhand dat het moeilijk word.
Enkel tegen Wittink leek er eventjes een puntje in te zitten. Maar de ploeg van Versieck staat conditioneel nog niet ver genoeg om op zo’n tornooi te scoren. Geef hen tot het EK in 2009 in Assen en laat hen samenwerken met Pony’s en het komt wel in orde.
Als laatste stond de -640kg op het programma. Hiervoor hadden we Thijs Vrints van de Modesten ingehuurd. Jan L. kon er eenmaal niet bij in om onder de 640kg te geraken. Maar om Jan ook nog te kunnen laten trekken was ik overeen gekomen met Modesten dat ik hun zou coachen in de 600 en dat zij dan nog de -640 zouden trekken samen met Jan. Verder stonden Joeri (AW) Guy (FJ) en Marc (Ve) in de ploeg. Deze ploeg haalde geen enkel punt maar heeft toch een paar mooie wedstrijden getrokken en zich goed geamuseerd en dat is het belangrijkste. Ons ging het net iets beter af.
Hoewel we een zware poule hadden met Felton Eccles, Vios Bison, Ebersecken, Valleitrekkers en Powertrain konden we toch 3 puntjes pakken. Dit tegen het Amerikaanse Powertrain. Dat probeerde ons met zware halen uit onze put te krijgen maar we kregen het telkens nog net opgevangen. Wel pakten we daardoor waarschuwingen. Maar toch konden we zo beide trekken winnen. Tegen Ebersecken had er misschien ook nog een gelijkspel ingezeten maar in de 1ste trek kwamen we een half meterke te kort. De 2de trek was het vat af.
Nu zat het erop voor ons maar nog niet voor Mertensmannen. Want net als in de 680kg klasse geraakten ze ook nu door de voorrondes. Ditmaal als 1ste van de poule met 15 op 15. In de 8ste finales stonden ze tegenover Vechtlust. Ook deze ploeg moest eraan geloven. Nu kwamen ze in de kwartfinale tegenover Felton Eccles te staan. Ze konden telkens een paar meter pakken maar ze kregen het net niet afgemaakt waardoor het hier stopte.
Ze wilden nog wisselen maar de wissel woog meer dan diegene die eruit ging en dat mocht niet. Maar met hun plaats in de kwartfinale waren de Mertensmannen meer dan blij. Nu zat het er op voor het open club gebeuren en konden we naar huis vertrekken. Mertensmannen en Modesten vertrokken op zaterdag maar wij vertrokken al vrijdagavond want moest zaterdag al gaan werken. Sportief gezien mogen we gerust spreken van een geslaagde WK en het zal waarschijnlijk ook het laatste zijn dat Berketrekkers mee heeft gedaan nu dat Ewald en Jan stoppen en Bart terug naar Nieuw-Zeeland vertrekt eind oktober. Maar de “die hard” touwtrekker blijft en we zullen wel zien wat de toekomst brengt. Zo gemakkelijk geven we het niet af zenne.
Kurt
- Fotoalbum (extern)