Verslagen

GENSB 2008 te Reilingen (23/08/08) - Kurt

Na een bewogen week vertrokken we op vrijdagmorgen 22 augustus dan toch met heel de bende naar het Gensb. Door een fout van’t bestuur kon Steven van Eersel niet meer mee waardoor de twee andere ineens niet meer mee wilden. Ik ben dan te woensdagavond dat daar nog gaan uitleggen waardoor Heleen al terug mee ging. De Filip echter wou niet meer mee.


Maar na enige berichtjes van de rest van de groep en zelfs de ouders daarvan bedacht ook hij zich. Hij hield de spanning er wel in want we moesten om 10u bijeen komen en om kwart voor 10 stuurde hij dat hij toch maar mee ging gaan. Toen ik dat aan de anderen vertelden sprongen die wel een gat in de lucht en je zag de Niels, lieve en de joep gelijk opfleuren. De bus was ook stipt om 10.15u in Merksplas zodat we niet veel later konden vertrekken voor het tornooi van het jaar voor de jeugd. Onderweg nog rap die van de Fam. Janssens oppikken want die deelden met ons de bus.


En dan door naar Reilingen. Normaal gezien waren we rond 16.00 uur daar aangekomen maar door verschrikkelijk slecht weer, wegwerkzaamheden en files was het 18.00 uur tegen we daar aankwamen. Gelijk stijfgezeten kropen we uit de bus. Christel wachtte ons daar al op met de nodige paperassen en wees ons dan naar de slaapkamers. Allez slaapzaal. We lagen met heel België bij elkaar. Alleen de meisjes lagen apart. Maar dat zagen die getrouwde koppels van de fam. Janssens dan weer niet zitten. Die gingen dan maar bij de meisjes liggen met als gevolg dat onze 2 meisjes toch maar bij de rest zijn komen liggen. Eenmaal iedereen zijn bed had staan was het ineens ook al etenstijd. Voor dezen avond was het lasagne. Dat ging er wel in na een busrit van 7 uur.


Na het eten zijn we er dan nog ene gaan drinken in de “partytent” maar rond een uur of 10 gingen ze allemaal slapen. Allez dat probeerden ze toch. Maar toen ik rond half 12 met de peter en de rest naar de slaapzaal ging waren ze nog wakker. Het was daar verschrikkelijk warm en rumoerig. Denk ni dat er echt veel geslapen is die nacht. Want er scheen dan ook nog eens een verstraler juist binnen zodat heel die zaal verlicht werd. Ik kon dan ook ni slapen en ban maar een toereken gaan wandelen. Toen ik terug was was het rond 2 uur en dacht ik wel te kunnen slapen maar niets was minder waar. Intussen was er ene van de Powerrangers op Heleen haar bed gaan liggen en Heleen op de grond. Maar rond een uur of 3 kwam ze naar mij want ze wou gaan slapen maar da ging ni op de grond. Dus heb ik men bed en slaapzak maar afgestaan voor haar. Dan maar niet geslapen.


Het belangrijkste was dat de jeugd kon slapen. Ik moest immers alleen maar roepen. Zij moesten presteren. Tegen 6 uur werden de meesten terug wakker want vanaf half 7 kon er gewogen worden. Bij het proefwegen wogen we 577 met zijn tienen terwijl dat 14 dagen geleden nog 587 was. Dus ze hadden wel moeite gedaan om de sterkst mogelijke ploeg te kunnen opstellen.


Bij de officiële weging gaf de schaal exact hetzelfde aan als bij het proefwegen dus alles in orde. De ploeg bestond uit Klaas, Niels, Johnny, Steven, Heleen, Filip, Lieve, Tom, Hans en Joep. Den Toon deed mee met de Boerekes als anker en de andere 3 (Jimmy,Maarten en Jeroen) trokken mee met het Nederlandse Deinum. Dus iedereen stond in het touw. Dan maar gaan eten en dan nog wat rusten. Nu ging het nog. Tegen kwart na 10 moesten we helemaal klaar zijn want om half 11 gebon de ceremonie protocolleer. Da is elk jaar hetzelfde. Wat defileren met een bordje met u ploegnaam op en dan luisteren naar enkele speeches. Maar daar kwamen wij niet voor. Wij kwamen voor wat daarop volgde. Het touwtrekken zelf. Nu was het alleen nog afwachten in welke groep we zaten. Het werd groep 1. Bij het zien van de tegenstanders wist ik het al direct. We hadden de zwaarste poule van allemaal.


Met Eschbachtal (Europees Kampioen 2007 open club & nationaal) en Sins (2de op 15 jaar fam. Janssens) in de reeks zou de 3de plaats het hoogst mogelijke zijn. Verder zaten we nog met Mustangs uit Letland aan een te duchten tegenstander. En net tegen die Mustangs moesten we beginnen. Iedereen werd opgepept en klaargezet en zo kon het beginnen. Eerst nog snel de schoenen controleren en klaar was kees.


Bij de 1ste trek was de start niet echt schitterend en dat was eraan te merken. Beetje bij beetje moesten we terrein prijsgeven. De trek werd dan ook verloren. Meteen waren ze ook wakker geschud dat ze hier niet tegen Janneke en Mieke aan het trekken waren. Bij de 2de trek was de start veel beter en de agressie was er. En dat is een goed teken. De cadans was er nog niet helemaal maar toch werd deze trek gewonnen. De 0 was van het bord. Of we blij moesten zijn met het punt of teleurgesteld om de 2 verloren punten zou de toekomst uitwijzen.


Als 2de kregen we Sins. De start was goed en we pakten toch vlot een meter. Maar toen sloeg de blok vast aan de overkant en was het gedaan voor ons. Beetje bij beetje pakten ze terrein terug. Op zijn Zwitsers he. Ook de 2de trek gebeurde het zo. Dan was het Eschbachtal aan de beurt. Vorig jaar op het Gensb hebben we ons daar letterlijk en figuurlijk op dood getrokken. En als het nu moest gingen we hetzelfde doen. De start was weer goed en agressief maar tegen deze ploeg kwamen we gewoon kracht te kort. We pakten wel een metertje met onze snelle start maar dan was het gedaan.


1 op negen was het resultaat. Met nog 4 wedstrijden te gaan hadden we maar 1 mogelijkheid. En die was eigenlijk vrij simpel. We moesten gewoon alles nog winnen. Als 1ste slachtoffer was het Northampton ACF. Hier hadden we 2 keer een verschrikkelijk snelle start en was het gewoon zoals op training. Blijven stappen tot we er waren. Dan waren het de Koffiejongens. Deze ploeg was wel maar met 7 man maar allemaal om en bij de 2 meter. Maar ook hier weer hetzelfde verhaal. Starten, tik-tik en klaar. Dan was het de beurt aan TzC Neuried om voor het bijl te gaan. Hier hadden we al iets meer werk mee maar ook zij moesten eraan geloven. Als laatste kregen we Selsmas LTU. Dit was een te duchten tegenstander. Ze hadden ook 10 trekkers in hun ploeg maar hier waren er 7 dames en 3 jongens. Maar dat kon en mocht niet gebeuren dat we van hoofdzakelijk meisjes zouden verliezen. En dus hebben we die ook maar overgetrokken. Nu hadden we ons doel bereikt. 3de in de poule met 13 punten.


Maar nu was de vraag of dat genoeg ging zijn. En het bleek niet genoeg te zijn. Want Powerrangers haalden 14 punten en dat was ook niet genoeg. Dus zat het tornooi er weeral op voor ons na de voorronde. Dat is nu al 3 jaar na elkaar dat dat zo gebeurt. Elke keer net niet. Dat is voor u kas van op te vreten. Van alle Belgische ploegen gingen alleen Mertensmannen en Boerekes ( met onze Toon ) door naar de volgende ronde. Daar trof Mertensmannen het Nederlandse Berkelland en Boerekes troffen Appenzell. Appenzell bleek te sterk voor Boerekes maar Mertensmannen wonnen wel. In de kwartfinales trof Mertensmannen Appenzell. Wat Boerekes niet konden deden Mertensmannen wel. Ze wonnen. Wat nu gebeurde was al 9 jaar geleden op het Gensb. Een Belgische ploeg bij de laatste 4. Stiekem droomden ze al van hun medaille maar net zoals op de Olympische spelen was het weer net niet.


Want zowel Eschbachtal als Mosnang bleken te sterk. Dat was voor Mertensmannen een serieuze opdoffer want zo dicht gaan ze er niet snel meer bij zijn. Ook bij ons Berketrekkers zaten we met een slecht gevoel. We wisten allemaal dat er meer in had gezeten. Want 14 dagen eerder trokken we op het tornooi van de Galliërs gelijk tegen datzelfde Mertensmannen en dat met een ploeg die 14 kilo lichter stond. En als je dan ziet dat de nummers 1 en 2 uit onze reeks; Eschbachtal en Sins; ook goud en zilver halen dan weet je meteen wat er in had kunnen zitten voor ons.


Maar we hebben 1 troost. Ook volgend jaar kunnen we bijna nog de volledige ploeg opstellen. Want waar ze dit jaar nog lachten bij het starten omdat ze de Klaas zagen staan zullen ze volgend jaar bang worden als ze de Klaas zien staan! Toch konden we met opgeheven hoofd de wedstrijd afsluiten want we hadden ons laten zien met onze vechtlust en onze groepsgeest. Op en naast het veld zag ik dingen waarvan ik nooit had gedacht dat die in deze groep zat. Ze zouden voor elkaar door het vuur gaan. En dan ben ik blij dat ik zo een groep mag coachen!


Dat verdiende deze avond wel een traktatie in de partytent. Maar eerst gaan wassen en eten. Tegen 8 uur was ook dat gebeurd en konden we gaan feesten. Daar in Duitsland kennen ze precies alleen maar halve liters waardoor men traktatie me meer dan 50 euro kostte. Maar als je de glazen dan terugbracht dan kreeg je nog geld terug. Ik vond het maar een stomme regeling maar ja. Door die halve liters gingen ze ook sneller zat zijn. En daar vreesde ik wel wat voor. Maar al bij al mocht ik niet klagen van onze jeugd. Ze hebben zich zowel op als naast het veld helemaal gegeven. Maar ze gingen allemaal op een schappelijk uur slapen. Tegen 2 uur lagen ze er allemaal in. De ene al wat vrolijker dan de andere maar dat moet kunnen. Dus konden ik en peter ook gaan slapen. Onze 3de begeleider die sliep al.


Het was wel beduidend frisser deze nacht. En omdat lieve het koud had gaf de Peter zijn slaapzak maar aan haar. Je ziet he;alles voor de leden. Ik ben dan nog eens langs lieve gegaan om te horen of het beter was maar de peter ging al slapen. Toen ook Lieve het warmer had kon ik ook gaan slapen. Althans dat dacht ik toch. Toen ik eenmaal aan mijn bed was bleek de Peter met mijn slaapzak weg te zijn. En omdat het zo koud was kon ik nu ook ni slapen. En ik wou de Peter ook ni wakker maken want die moest uitgerust zijn want die was zelf met de auto naar daar gereden. Dan maar weer wakker gebleven.


Maar dan duurt een nacht toch lang zenne. Rond half 7-7uur begonnen de meesten wakker te worden en konden we beginnen met oprommelen. Rond half 8 zijn we dan gaan eten. Allez wat ge eten kunt noemen he. Het avondeten was altijd wel goed te doen maar dat ontbijt da trok op niks. Nen goeien bakker wordt daar schatrijk. Het 1ste ontbijt smaakte het brood ofwel niet ofwel naar zout en de 2de dag smaakte het naar pepermunt. Dan is u goesting snel over zenne. Dan maar wat fruit gegeten en klaar. Na het eten hebben we den Ben zijn verjaardagscadeau nog gegeven om dan vervolgens alles in de bus te laden. Dan de slaapzaal nog wat fatsoeneren om onze waarborg terug te krijgen en klaar was kees. Rond 10 uur vertrokken we terug richting Merksplas en daar zaten de meesten niet zo veel mee in. Om klokslag 4 uur kwamen we moe maar voldaan terug van ons Duitse avontuur.


Als ik terugkijk op het tornooi kan ik zeggen dat het veld er magnifiek bijlag maar dat de slaapplaatsen op niks trokken. Met 200 in een zaal en dan als bed een matteke van een halve centimeter dik. Ze moesten verlegen zijn. Bij het eten was het net hetzelfde. ’s Morgens trok het op niets maar ’s avonds was het goed te doen. En qua prestaties mogen we tevreden zijn. We hebben eruit gehaald wat erin zat maar dat was net niet genoeg. Als we deze ploeg nog een jaar bijeen kunnen houden en voluit kunnen trainen dan gaan we volgend jaar voor het podium.


Zeg dat ik het gezegd heb!


  - Fotoalbum (extern)